Türkiye – 2030

Düşünün ki Karadeniz elektriğini Sinop’tan, Akdeniz Bölgesi ise Mersin’den karşılasın, en ufak bir kaza ya da saldırıda iki büyük bölgenin elektriği kesiliyor.
Bölgeler sızıntılardan dolayı radyasyona maruz kalıyor, televizyon ya da radyodan halk bilgilendirilemiyor, çünkü elektrik yok, gazeteler bile çıkmıyor, zaten devlet bu işi örtbas etmekle uğraşıyor.

Radyasyona maruz kalan bir sürü ürün imha ediliyor ve kağıt gibi yanmayıp yaşamayı başarabilen birçok insan rahatsızlanıyor. Hastanelerde yatak kalmıyor, üstelik bu konuda uzman personel ve donanım da bulunmuyor, ayakta tedaviler çözüm getiremiyor. Tedavi edilemeyenler ölüyor. Ölenler ise gömülemiyor, çünkü onlarda artık birer radyoaktif atık, tıpkı Seattle’ın martıları gibi.

Hep pembe tepsilerde, iyi yönleriyle sunularak, zararları saklanmak istenen bu enerji gerçek yüzünü gösteriyor.

Tek bir ağızdan açıklama olmadığı için, basın yayın organları insanlara ulaşamadığı için halk panik içinde, nasıl önlem almaları gerektiğini, tehlikenin ne boyutta olduğunu bilmeden yaşıyor. Devlet çaresiz, bu kadar büyük bir enerji gereksimini karşılayacak başka bir seçeneği artık yok, çünkü nükleer santralin açılmasını takip eden günler içinde diğer tüm santraller bir bir kapatılıyor. Çözüm ise komşularımızdan geçici bir süre elektrik satın almakta bulunuyor. Misli misli fiyatlarda elektrik alınması mecburen kabul ediyor ve bir süre bu şekilde idare ediliyor. Birkaç hafta içinde, daha atıklar temizlenemeden, ekonomi çöküyor, çünkü nükleer endüstrisinin her aşamasında dışa bağımlı olduğumuz için bu temizlik işini de başka bir ülke yapıyor, ayrıca komşularımız elektrik ücretlerini tahsil etmek için sıraya giriyor.

Sonuç mu? Üretilen o 600 MW elektrik için beş ilçe haritadan siliniyor, iki şehirde yaşam duruyor, boşaltılıyor. İnsanlar yanlarına bir saat bile alamadan evlerini terk ediyorlar, çünkü kollarına takacakları saatleri bile artık bir katil, nükleer zararsızdır diyen her insan gibi.

Bazılarının yüzyıllar boyunca gerçekleştiremediği bu hayali biz kendi elimizle inşa etmeyelim.
Nükleer enerji elbetteki olmalı ama elektrik üretmek için değil, bilim ve teknoloji için…

Paylaşmak istediğim bir kişinin yorumu bende katıldığım bir yorum:

merhabalar

"yıllardır ülkemizi yöneten hükümetler nükleer santraller yapabilmek için çabaladılar.nükleer santralın ülkemize sağlayacağı yarar zararından çok fazla hatta kıyaslanamayacak kadar olacaktır. ben bir an önce nükleer santral kurulması taraftarıyım. kendi ülkelerinde çok sayıda nükleer santral olmasına karşın Türkiye’de nükleer santrale karşı olan dış güçler greenpeace gibi sözde çevreci dernekleri finanse ediyorlar. greenpeace doğruyu söylemiyor. greenpeace Türkiye’yi sevmiyor . uyanık olalım. gerçek ülkemizin çıkarına olan nükleer santralin bir an önce kurulmasıdır.
soros gibi yahudi finansörler gelişmekte olan ülkelerin gelişmemeleri için sözde dernek adı altında ne işler yapıyorlar. uyanık olalım"

saygılar...